२०८१ माघ ७ काठमाडौ । कानून प्रणालीले विभिन्न तरिकाबाट अधिकार र जिम्मेवारीहरूको विस्तृत व्याख्या गर्दछन् । सिविल ल क्षेत्राधिकार र कमन ल प्रयोग गर्ने व्यवस्था व्यवस्था बिच प्रायजसो एउटा आधारभुत बिभाजन गरीएको छ। केही देशमा, धर्मले कानूनलाई सुचित गर्दछ। विद्वानहरूले कानूनी इतिहास र दर्शन वा अर्थशास्त्र र समाजशास्त्र जस्ता सामाजिक विज्ञान सहित धेरै दृष्टिकोणबाट कानूनको प्रकृतिको खोजबिन गर्दछन। कानूनको यस अध्ययनबाट समानता, स्वच्छता, स्वतन्त्रता र न्यायसँग सम्बन्ध राख्ने महत्त्वपूर्ण र जटिल मुद्दाहरू उठदछ। “आफ्नो राजसी समानता” मा, १८९४मा लेखक अनातोली फ्रान्सले भनेका छ्न , “यो कानूनले धनी र गरीब जस्तालाई पुल मुनी सुत्न, सडकमा भीख माग्न, र रोटीको टुक्रा चोरी गर्न रोक्दछ।”। व्याख्या गर्ने र कानून बनाउने केन्द्रीय संस्थानहरू भनेको सरकारको तीन मुख्य विभागहरू हुन,, जस्तो कि निष्पक्ष न्यायपालिका, लोकतांत्रिक विधायिका, जवाफदेही कार्यपालिका। कानून कार्यन्वयन र लागु गर्नको लागि र जनतालाई सेवा प्रधान गर्न, सरकारको कर्मचारीतन्त्र, सेना र पुलिस महत्त्वपूर्ण छन। जबकी यि सबै राज्यका अङ्गहरू कानूनद्बारा निर्मित र वाध्य हुने जिव हुन, स्वतन्त्र कानून व्यबसाय र एक स्पन्दनशील नागरिक समाजले त्यसको प्रगतिको समर्थन र सुचीत गर्दछन। सामाजिक संजाल बाट साभार।

(क्रान्ति)